انواع تنگی کانال نخاعی

ستون فقرات از مهره هایی تشکیل شده است که به کمک دیسک ها و مفصل هایی به هم متصل هستند.در بین هر دو مهره سوراخی وجود دارد که از داخل آنها یک ریشه عصبی عبور کرده و به اندام های تحتانی می رسد. تنگی کانال نخاعی زمانی به وجود می آید که مفصل ها (فاست) بیش از حد مجاز رشد کنند و جا برای ریشه عصبی تنگ شود.

طبقه بندی انواع تنگی کانال

تنگی کانال نخاعی به طبقه بندی های مختلفی دارد. اصلی ترین دسته بندی آن:  تنگی کانال نخاع گردنی و تنگی کانال کمری است. تنگی کانال از لحاظ محل نیز، به سه دسته تقسیم شده است:

• محیطی: لنگش (لنگش متناوب(intermittent claudication; IC)  عبارت است از درد کرامپی در قسمت پائینی پا که هنگام راه رفتن اتفاق افتاده و معمولا پس از استراحت چند دقیقه‌ای از بین می‌رود تقریبا متناوب است و درد در ریشه عصبی می باشد.
• مرکزی: لنگش متناوب است. فرد را درگیر می کند.به صورتی که نمی‌تواند راه برود یعنی بعد از مدت کوتاهی راه رفتن یا از ایستادن خسته می شود، معمولا چند لحظه باید استراحت کند بعد به راه رفتن یا ایستادن ادامه دهد.
• تنگی سوراخ بین مهره ای: درد در اندام تحتانی شدید تر است.و لنگش متناوب ندارند.

می توان گفت علائم و شدت درد در تنگی کانال نخاعی نوع سوراخ بین مهره ای همانند درد پارگی دیسک کمر می باشد.

عواملی مانند افزایش سن، ژنتیک، وراثت، بیماری های مادر زادی، بیماری های رماتیسمی و مشاغل سنگین می تواند باعث تنگی کانال شوند.

راه های تشخیص و درمان تنگی کانال نخاعی کدام هستند؟

معاینه تنگی ستون فقرات بر اساس معاینه سطح کمر، شکایت بیمار و از طریق روش های ابزاری نوین تشخیص داده می شود. اما اصلی ترین و موثرترین این روش ها که امکان اندازه گیری دقیق را فراهم می کند، عبارت است از: رادیوگرافی، ام آر آی، سی تی اسکن، تصویربرداری رزونانس مغناطیسی انجام می شود.و گاهی در صورت لزوم، میلوگرافی، الکترونور، میوگرافی و سوئینتوگرافی نیز توصیه می شود.

یکی از سوالات همیشگی بیماران این است.که اگر تنگی درمان نشود، چه اتفاقی می افتد؟ تنگی نخاع می تواند باعث فشرده شدن نخاع و ریشه های عصبی شود. ستون فقرات کمری بیشتر از گردن و قفسه سینه تحت تاثیر قرار می گیرند، عدم تشخیص و درمان به موقع می تواند.منجر به اختلال در اندام های داخلی و حتی ناتوانی شود.

درمان تنگی کانال نخاعی:

چهار روش زیر از اصولی ترین درمان تنگی کانال نخاعی می باشد:

• دارو های ضد التهابی
• فیزیوتراپی و طب سوزنی
• تزریق های داخل ستون فقرات
• عمل جراحی ستون مهره ها

علائمی مانند:  کاهش رفلاکس، اختلال در عملکرد سیستم دفعی، تشنج پس از ورزش و پاها به دلیل تغییرات دیستروفی لاغر می شود. این علائم تایید می کنند.که تنگی کانال به مراحل پیشرفته خود رسیده است . دراین گونه موارد، پزشک معمولا تشخیص می دهد.درمان توسط جراحی صورت گیرد.

با توجه به دلایل بسیاری که وجود دارد، قاعدتا بهترین روش درمان عمل جراحی می باشد. جراحان ما به هنگام انتخاب مداخله جراحی برای انجام عمل تنگی کانال نخاعی، مداخلات کم تهاجمی را در اولویت قرار می دهند.

دو تکنیک اصلی جراحی برای درمان مشکلات ستون فقرات:

1. رفع فشار: برداشتن بافتی که بر ساختار عصبی فشار وارد می نماید.
2. تثبیت: محدود کردن حرکت بین مهره ها.

گاهی می توان دو روش رفع فشار  و تثبیت را به صورت ترکیبی مورد استفاده قرار داد. یعنی جراح می تواند.برای بیمار یک عمل جراحی رفع فشار و یک جراحی تثبیت ساده انجام دهد.

دوره توان بخشی بیمار پس از عمل جراحی به طور متوسط حدود ۱ الی ۲ ماه است.

علائم تنگی کانال نخاعی چیست؟

باریک شدن کانال نخاعی جریان تکانه های عصبی را مختل می کند. برای بیمار این بدان معناست.که علاوه بر درد در ناحیه کمر و پاها، ورزش طولانی مدت دیگر امکان پذیر نیست، به عبارت دیگر، امکان اعمال فشار بدنی به میزان قابل توجهی کاهش می یابد. فرد مجبور است بیشتر و بیشتر مکث کند، توقف کند یا بنشیند. علاوه بر این، اختلالاتی همچون: درد و سوزش از باسن تا پشت ساق پاها،خواب رفتگی پاها، گرفتگی و اسپاسم عضلات، از دست دادن حس در پاها، ضعف و مور مور شدن نیز ممکن است رخ دهد.

بازخورد بیمارانی که تحت عمل جراحی تنگی کانال قرار گرفته اند، نشان می دهد.که مراجعه به موقع نزد پزشک شانس غلبه بر بیماری را افزایش می دهد، پس برای خلاص شدن کامل از تنگی کانال نخاعی، سلامت بدن خود را زیر نظر داشته باشید. در صورت بروز علائم بیماری، بلافاصله با ما تماس بگیرید تا شما را به  متخصصان مجرب معرفی نماییم و وقت ویزیت و یا جراحی را برایتان رزرو کنیم. در اینستاگرام ما را دنبال کنید